उमासहस्रम् (प्रभाख्यया व्याख्यया समेतम्)

॥ उमासहस्रप्रभा-व्याख्या ॥

सोऽयं रसोज्ज्वल: संस्कृतसाहितीशेखरायमाण उमासहस्रनामा पावन-प्रबन्धः, यस्ययं प्रभाख्या व्याख्या विरच्यते। अत्रैते श्लोका भवन्ति ।।

उमासहस्रसाहित्यं सौर मण्डलमुज्ज्वलम् ॥
स्वतःसिद्धा प्रभा तस्य कस्तां दीपेन दर्शयेत् ॥१॥

अथवा भास्करार्चायां दीपोऽङ्गं मुख्यमिष्यते ॥
उमासहस्रमप्येवं प्रभयाऽराध्यते मया ॥२॥

इयमाचार्यपादानां शिष्यसङक्रान्ततेजसाम् ॥
प्रभा भवति सद्व्याख्या गुरुभावप्रदर्शिनी ॥३॥

गङ्गायास्तीर्थमादाय तस्यां तस्य जलाञ्जलिः ॥
दत्तमध्यं प्रशस्तं चेन्न प्रशस्ता कथं न्वियम् ॥४॥

रसिकानां प्रमोदाय व्युत्पित्सूनां च बुद्धये ॥
आराधनाय साधूनामेषा भाषा भवेद्यदि ॥५॥

आचार्यवाग्विलासस्य विवृत्या कृत्यकारिणः ।।
मम भूयो भवेद् भाग्यं द्विरुक्ता चरितार्थता ॥६॥

इहान्वयमुखेनैव क्वचिदाकाङक्षया पुनः ।।
रचिता नातिसङक्षिप्ता रुचिरा न च विस्तृता ॥७॥

व्याख्या प्रभाख्या शिष्येण वासिष्ठस्य महात्मनः ।।
भारद्वाजन सद्विद्यां बिभ्राणेन कपालिना ॥८॥